Moeraseik

De witte paardenkastanje (Aesculus hippocastanum) is een snelgroeiendeboomuit dezeepboomfamilie. De witte paardenkastanje heeft een hoge, koepelvormige kroon met een korte, dikke, meestal naar linksdraaiende stam. De boomschors is donker grijsbruin of roodachtig bruin. Deze schilfert af in plakken. De bloemen van de witte paardenkastanje staan in eindstandige bloeiwijzen, zijn circa 2 CM in doorsnede en hebben gerimpelde witte kroonblaadjes, die aan de voet rood of geel gevlekt zijn.  Witte paardenkastanjes, groot, wit gebloemd en sierlijk De witte paardenkastanje is een snelgroeiende grote boom met witte bloemen. De witte paardenkastanje (Latijn: Aesculus hippocastanum) uit de zeepboomfamilie, groeide van oorsprong in de Balkan. Door hun sierlijke uitstraling groeide hun populariteit en inmiddels zijn ze ook in andere streken over de hele wereld te vinden. De witte paardenkastanje is geen moeilijke boom om te verzorgen. In elke grondsoort zal hij welig bloeien. Hun enige eis is een vochtige bodem, maar verder stellen ze geen eisen op het gebied van zon, licht of warmte. Deze boom wordt door zijn grote bladeren gebruikt als schaduwboom. De keerzijde van deze natuurlijke parasol is dan ook dat deze succesvol de zon tegenhoudt. De witte paardenkastanje is daardoor vooral geschikt voor de grotere tuin, waar genoeg ruimte is voor schaduw én zon. Het uiterlijk van de witte paardenkastanje De witte paardenkastanje kan ruim 20 meter hoog worden. De stam heeft vaak een naar linksdraaiende groeiwijze. De schors van de jonge bomen is groengrijs. Op latere leeftijd verkleurt de schors naar bruin. De witte paardenkastanje kan in relatief korte tijd (enkele jaren) groeien van struik naar een indrukwekkende boom van enkele meters hoog. Het is niet uitzonderlijk dat de boom voor z’n vijftiende levensjaar al de acht meter passeert. De witte paardenkastanje kan ruim 200 jaar oud worden. Grote bladeren Vanaf april beginnen de grote zachtgroene bladeren zich te ontvouwen. Met ‘grote bladeren’ wordt hier bedoeld: bladeren van 20 tot 30 cm. De tegenoverstaande bladeren zijn handvormig en bestaan uit vijf tot negen deelblaadjes. De deelblaadje hebben de vorm van een ei. Glanzende knoppen Al in het najaar, als de witte paardenkastanje zijn bladeren heeft verloren, zijn er alweer nieuwe knoppen te zien. Enkele maanden daarna, in het voorjaar, zwellen de knoppen. Wanneer het tijd is voor de knoppen om open te springen, zijn ze oranjebruin en glanzend. De knoppen die gaan ontluiken zijn bedekt met een kleverig laagje bijenbalsem. Dit harsachtige laagje bijenbalsem, oftewel propolis, kan vergeleken worden met antibioticum. Met deze plakkerige substantie worden bacteriën en schimmels afgeweerd. Ook bijen gebruiken propolis van de knoppen. Ze nemen het mee in hun bijennest, waardoor ook daar bacteriën en schimmels geweerd worden. Grote witte weelderige bloemen Als de witte paardenkastanje in mei gaat bloeien, krijgt hij witte bloemen die groeien in de vorm van een pluim of tros. Deze witte weelderige pluimen kunnen 30 cm worden. Op de witte blaadjes zitten rode vlekjes. Dat is het honingmerk. Ecologisch nut: dieren profiteren van deze boom De nectar die door de bloemen geleverd wordt, is vooral geliefd bij hommels en bijen. Maar ook andere dieren kunnen profiteren van wat de witte paardenkastanje produceert. In de winter eten herten graag van de kastanjes. Maar ook kleinere dieren, zoals eekhoorns en kraaien hebben voedsel dankzij deze boom. Wanneer snoeien of verplaatsen De witte paardenkastanje kan het beste gesnoeid worden in de laatste maanden van het jaar. In die periode zijn de sapstromen niet volledig actief in het hout. De kans op het bloeden van houtwonden wordt daarmee verminderd. Mocht u de grote zware boom willen verplaatsen, dan is het raadzaam dit te doen in december, januari of februari. Let erop of de bladeren van de bomen zijn gevallen, want dat betekent dat de sapstromen minder actief zijn.

De Acer saccharinum ook wel de Zilveresdoorn of Witte esdoorn genoemd, wordt een grote boom met een golvende kroon. Het blad is groen met een grijzige onderzijde. In de herfst verkleurt het blad geel. Kan goed tegen vochtige grond en is geschikt voor klei- en zandgrond. De Acer saccharinum, ook wel de witte esdoorn of zilveresdoorn genoemd, is een boom uit de zeepbomenfamilie. De boom wordt van nature flink hoog en komt oorspronkelijk uit het oosten van de Verenigde Staten. Tegenwoordig is de witte esdoorn echter ook veel in Europa te vinden, waaronder in Nederland. De boom stelt weinig eisen. De witte esdoorn: een hoge boom, extra mooi in de herfst en goed voor bijen De witte esdoorn kan in zijn oorspronkelijke groeigebied wel 30 meter worden, is snelgroeiend en heeft een brede kroon. Van nature is de witte esdoorn vooral te vinden in moerassige gebieden en bij rivieren. Hij doet het echter ook prima op drogere plekken. In de herfst krijgt de boom de prachtige herfstkleuren waar hij om bekend staat. Ook tijdens zijn bloei is de boom mooi, met zijn gele en groene bloemen. Daarnaast trekken deze bloemen bijen aan, die de boom gebruiken als drachtboom. Kenmerken van de Acer saccharinum   De witte esdoorn heeft vijflobbige, diep ingesneden bladeren. De bladeren hebben een lichtgroene kleur en hebben per blad meerdere bladtanden. De twijgen van de bladeren hebben een roodachtige kleur. Aan de onderkant heeft het blad een witachtige kleur, wat de naam van de boom verklaard. De witte esdoorn is in de herfst goed te herkennen aan zijn prachtige kleuren. De bladeren van de boom kleuren dan geel, rood en oranje. De bast van de witte esdoorn is grijsbruin van kleur en glad van structuur. De bloei van de boom vindt een hele tijd voor de komst van het blad plaats, namelijk van februari tot maart. De Acer saccharinum krijgt dan gele en groene bloemen. Deze bloemen verschijnen dus ook vóór het blad uitloopt. De vrucht van de boom zijn gevleugelde nootvruchten. Deze vruchten worden ongeveer 4 tot 5 centimeter lang en zijn groen van kleur. De takken van de witte esdoorn hebben een groeirichting die naar boven gaat. De takken staan dus als het ware naar de lucht gericht. In Canada en de Verenigde Staten staat de witte esdoorn bekend als de sugar maple. Dit komt doordat het sap daar al eeuwen wordt afgetapt om hier het welbekende maple syrup van te maken. In Nederland kennen wij dit als Ahornsiroop. Het siroop wordt gebruikt om over desserts te gieten of om dingen mee te zoeten. Ieder jaar prachtige herfstkleuren in uw tuin De witte esdoorn staat bekend als een perfecte decoratieve toevoeging aan een tuin. In de herfst zal de boom uw tuin de prachtige, typische herfstkleuren geven. In de lente bloeit de boom met haar geelgroene bloemen en zal de boom ook bijen aantrekken. De bijen halen dan hun stuifmeel en nectar uit de bloemen van de boom, die ze hard nodig hebben om honing te maken. De boom kan in vrijwel iedere grond, maar heeft een voorkeur voor een wat vochtigere grond. Perfecte grondsoorten voor de boom zijn klei- en zandgronden. De boom is winterhard. De beste standplaats is in de zon of halfschaduw.