Gewone Walnoot

De Ginkgo biloba is een bladverliezende boom, ook wel de japanse notenboom genoemd. Hij groeit eerst smal, later meer gespreid. Het blad kleurt in de herfst geel. Kan tegen alle grondsoorten. Japanse Notenboom (Ginkgo biloba)De ginkgo is een zeer oude boom van de soort Ginkgoales. Een miljoen jaar geleden begon deze variëteit aan bomen uit te sterven en liet slechts een handvol scheuten in Noord-Azië achter. Tegenwoordig is de ginkgo het enige exemplaar in zijn soort! Aangenomen wordt dat het ongeveer 1000 jaar geleden voor het eerst in Japan verscheen en nu een integraal onderdeel is van het Japanse landschap. Door de vage 'T'-vorm van zijn bladeren is de ginkgo sinds 1989 het symbool van de Japanse hoofdstad! Hij is te vinden op het Tokyo Metro-logo en veel Tokyo-parken zijn ermee bevolkt, zoals Meiji-Jingu Gaien, wiens paden omzoomd met ginkgo's elk najaar veel fotografen aantrekken. Een boom met eetbare noten (ginnan genaamd), hij is te vinden aan een paar izakaya-tafels wanneer het seizoen komt om zijn fruit te oogsten. Ginkgo's zijn ook tweehuizig, wat betekent dat er twee gescheiden geslachten zijn - sommige bomen zijn vrouwelijk en andere mannelijk, en de vrouwelijke bomen zijn berucht om de vreselijke geur die wordt geproduceerd tijdens het broedseizoen, in de herfst. Gelukkig hebben mannelijke bomen de voorkeur voor aanplant in de steden! Fysieke beschrijving van de boomEen ginkgoboom is piramidaal van vorm, met een zuilvormige, spaarzaam vertakte stam tot 30 meter hoog en 2,5 meter in diameter. De gespleten bast is grijsachtig, diep gegroefd op oudere bomen en heeft een kurkachtige textuur. Het lichtgekleurde hout, zacht en zwak, heeft weinig economische waarde. Waaiervormige ginkgo-bladeren lijken op de blaadjes van de haarmosvaren en worden gedragen op korte, spoorachtige maar sterk verdikte scheuten. De leerachtige bladeren zijn tot 8 cm lang en soms twee keer zo breed. Twee parallelle nerven komen elk blad binnen vanaf het punt van bevestiging van de lange bladsteel en vork herhaaldelijk naar de bladranden. De meeste bladeren zijn door een centrale inkeping in twee lobben verdeeld. Dof grijsgroen tot geelgroen in de zomer, ze worden goudgeel in de herfst, blijven tot laat in het seizoen aan de boom en vallen dan snel af. Microsporangia (stuifmeelvormende structuren) en vrouwelijke eitjes worden gedragen op afzonderlijke bomen. Stuifmeelkorrels worden door de wind naar de vrouwelijke bomen gedragen. Megasporangiate (vrouwelijke) bomen dragen gepaarde eitjes, die bij bevruchting uitgroeien tot geelachtige pruimachtige zaden van ongeveer 2,5 cm lang, bestaande uit een groot binnenste, nootachtig gedeelte omgeven door een vlezige buitenste laag. Toepassingen en gebruikGinkgo wordt veel gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde. Tegen het einde van de 20e eeuw werd ginkgo-extract in veel landen populair vanwege zijn vermeende geheugenverbeterende eigenschappen, en de chemische bestanddelen van de plant worden onderzocht als een mogelijke behandeling voor de ziekte van Alzheimer. Er zijn verschillende soorten beschikbaar voor gebruik in het landschap, waaronder kolomvormige typen en andere die de voorkeur hebben voor een fijnere groeiwijze, een betere herfstkleur en andere gewenste eigenschappen. De gerijpte vlezige zaadbedekking heeft een zeer onaangename geur, vergelijkbaar met die van ranzig boter, waardoor de vrouwelijke boom minder populair is voor tuinbeplanting. De "noot" kan worden geroosterd en wordt op sommige plaatsen als een delicatesse beschouwd.

De Liquidambar styraciflua, ook wel de Amberboom genoemd, heeft een piramidaalvormige kroon. Met glanzend groen blad, wat in de herfst verschillend kleurt, wijnrood met geel, oranje en violet en allerlei combinaties. Geschikt voor alle grondsoorten. De Amerikaanse amberboom staat bekend als de “sweetgum-boom"De Amerikaanse amberboom is voornamelijk verspreid in de oostelijke en zuidelijke regio's van de Verenigde Staten. Ook in Midden-Amerika, zoals in Guatemala, Honduras en Nicaragua komt de boom vaak voor. De boom is bestand tegen grote temperatuurschommeling, omdat de temperaturen in de winter in het noordoosten onder het vriespunt kunnen komen en de zomertemperaturen hoog kunnen oplopen. De Amerikaanse amberboom produceert een hars dat kan verharden en gebruikt wordt voor kauwgom en voor medicinale doeleinden. De boom produceert een hars die kan verharden en gebruikt kan worden voor kauwgom en voor medicinale doeleinden. Een ander leuk weetje over de Amerikaanse amberboom is dat hij bescherming en voedsel biedt aan veel dieren, waaronder eekhoorns, herten en duiven. Hij heeft de speciale eigenschap resistent te zijn tegen insecten. Jongere boom met kurkachtige uitsteekselsDe schors van de Amerikaanse amberboom heeft een grijsbruine kleur, en wordt met het ouder worden steeds meer geribbeld. De ribbels kunnen tot 25 jaar lang groeien. Jongere twijgen hebben een gladdere bast met hier en daar kurkachtig uitsteeksel waaraan de vruchten hangen De stam is vrij recht. Bij kleine bomen steken de takken uit om een piramidale vorm te vormen. De takken hangen een beetje door en kunnen kleine doorns hebben. De twijgen en takken zijn redelijk breukvast. Kleurrijk in de herfst en mooie bloemen van maart tot mei!Het herfstblad van de Amerikaanse amberboom is vrij spectaculair. De prachtige bladeren kunnen geel, oranje, rood en zelfs paars zijn van eind oktober tot eind november. Pas in december laat de boom zijn bladeren vallen en gaat hij in winterrust. De randen van de bladeren zijn gezaagd, wat betekent dat de rand van elk blad licht gekarteld is.De Amerikaanse amberboom bloeit van maart tot mei, bloeien van maart tot mei.De bloemen zitten meestal op hoger gelegen takken.