Magnolia ‘Susan’

Deze Zwarte els is een langzaam groeiende boom. De boom krijgt kleine blaadjes, dat in de herfst vrij lang blijft hangen. De Alnus glutinosa Imperialis krijgt in september elzenproppen en blijven lang hangen. De els kan tegen natachtige grond. De zwarte els.De zwarte els is een boomsoort die veel voorkomt. De zwarte els of te wel de alnus glutinosa komt al heel lang in onze streken voor. In zijn wortels heeft de zwarte els bacteriën die de stikstof uit de lucht kunnen binden. Hij wordt om die reden vaak aangeplant om de grond te verbeteren of om erosie langs rivieroevers te voorkomen.  De kleur van het hout is geelachtig en laat zich gemakkelijk bewerken. Overal waar het vochtig is, kun je hem tegenkomen. Daarbij kun je denken aan de oevers van sloten, langs waterkanten, beken en rivieroevers, moerassen en broekbossen. Broekbossen zijn bossen waarvan de vegetatie sterk wordt bepaald door de hoge waterstand. Grondwater dat door een druk naar boven komt, maakt de bovenlaag vochtig. Dat noemen we dan een kwel. In veel gevallen zorgt een ondergrondse waterstroom voor de druk die het grondwater naar boven drukt. Dat kan gebeuren door een ondergrondse waterstroom die van een hoger gelegen gebied naar een lager gedeelte stroomt. Zo'n ondergrondse druk kan ontstaan over een kleine afstand. maar ook over een groter gebied. Vegetatiekundig vallen de broekbossen onder de elzenbroekbossen of de berkenbroekbossen. De kenmerken van de Zwarte ElsDe knoppen van de jonge bladeren zijn kleverig. Daarom ook de naam "glutinosa" wat "kleverig" betekent. De toevoeging van “zwart” komt door de schors. De schors van jonge bomen is donkerbruin. De wortels van de zwarte els liggen aan het oppervlakte. Omdat de wortels dicht aan het opperlak komen, staan ze in vochtige gebieden. Zo kunnen ze het water, wat ze nodig hebben, opnemen. De boom kan gemakkelijk een hoogte bereiken van 25 meter. Een boom van 35 meter zul je niet snel zien. De zwarte elzen vermeerderen zich door de uitlopers waardoor de bomen meerstammig worden. In het begin heeft de schors een glanzend grijsbruine kleur. Hij zal daarna snel veranderen tot een zwartbruine kleur, waarbij de schors schubbig en gegroefd wordt. De knoppen van de zwarte els zijn kaal. Een zwarte els heeft eironde omgekeerde bladeren, zodat hij gemakkelijk te herkennen is. De randen van de bladeren zijn dubbel gezaagd en hebben een lengte van 4 tot 11 centimeter. Jonge delen van een zwarte els zijn kleverig. We zeggen dat de zwarte els eenhuizig is. Hierbij vallen de houtige mannelijke katjes niet uiteen als ze rijp zijn. Dat doen de katjes bij de berkenbomen wel. De katjes van de els zijn 6 tot 12 centimeter lang. Wanneer ze bloeien hangen ze slap en wordt het stuifmeel verspreid. De vrouwelijke katjes hebben steeltjes Ze hangen met drie of vier katjes aan een steeltje. Het hout van de els wordt regelmatig toegepast voor heipalen. Het hout zal niet rotten wanneer hij in het water staat.