Veldesdoorn

De Acer pseudoplatanus 'Bruchem' ook wel de Gewone Esdoorn genoemd. Het is een schone boom, die goed past langs lanen en straten. De eerste jaren groeit hij wat stikker, als hij ouder wordt krijgt hij een bredere kroon. Het blad is middelgroot en stevig. De bovenzijde donkergroen en de onderzijde blauwgrijs. Er komen geelgroene bloemen in, in trossen. De totale hoogte kan 20 meter worden. De boom is geschikt voor veel grondsoorten, want hij stelt weinig eisen. Zelfs natte, koude grond accepteert de boom. Hij is ook windbestendig. De gewone Esdoorn 'Bruchem' (Acer pseudoplatanus Bruchem)De Bruchem esdoorn is een vrij nieuwe boomsoort die een hoogte van ongeveer 20 meter kan bereiken. Het is een goed groeiende boom met een ovaalvormige kroon en een doorgaande stam. De bladeren zijn middelgroot, redelijk dik en groen met een blauwgrijze onderkant. De prachtige bloemen in deze esdoorn zijn geel, bijna groenachtig van kleur. In de maand april, voordat de bladeren zich vormen, komen deze hangende trosvormige bloemen tot bloei. Als vrucht draagt hij éénzadige gevleugelde nootjes. De jonge esdoorn groeit in zijn eerste jaren tot een zuilvorm. Pas op latere leeftijd neemt de groei in de breedte toe. De 'Bruchem' stelt weinig eisen stelt aan de bodem. Hij verdraagt zowel natte als koude bodems, zolang de grond maar niet te nat is, want daar houdt de boom niet van. Het liefst staat de hij op een plek in de zon of halfschaduw. Daarbij kan hij wel tegen een stootje en is windbestendig. Kortom, deze esdoorn stelt weinig eisen. De boomsoort is in het straatbeeld veelal terug te zien als straat- of laanboom. Het is wel aan te raden om een boompaal bij de jonge plant te plaatsen. Gebruik voor het poten ook een speciaal daarvoor bestemde aanplantgrond. Op deze wijze heeft u meer kans op een succesvolle boomgroei. Deze gewone esdoorn is ondanks zijn sobere naam een absolute aanwinst voor uw tuin. Die weinig moeite heeft met het aanpassen naar de weersomstandigheden.

De witte paardenkastanje (Aesculus hippocastanum) is een snelgroeiendeboomuit dezeepboomfamilie. De witte paardenkastanje heeft een hoge, koepelvormige kroon met een korte, dikke, meestal naar linksdraaiende stam. De boomschors is donker grijsbruin of roodachtig bruin. Deze schilfert af in plakken. De bloemen van de witte paardenkastanje staan in eindstandige bloeiwijzen, zijn circa 2 CM in doorsnede en hebben gerimpelde witte kroonblaadjes, die aan de voet rood of geel gevlekt zijn.  Witte paardenkastanjes, groot, wit gebloemd en sierlijk De witte paardenkastanje is een snelgroeiende grote boom met witte bloemen. De witte paardenkastanje (Latijn: Aesculus hippocastanum) uit de zeepboomfamilie, groeide van oorsprong in de Balkan. Door hun sierlijke uitstraling groeide hun populariteit en inmiddels zijn ze ook in andere streken over de hele wereld te vinden. De witte paardenkastanje is geen moeilijke boom om te verzorgen. In elke grondsoort zal hij welig bloeien. Hun enige eis is een vochtige bodem, maar verder stellen ze geen eisen op het gebied van zon, licht of warmte. Deze boom wordt door zijn grote bladeren gebruikt als schaduwboom. De keerzijde van deze natuurlijke parasol is dan ook dat deze succesvol de zon tegenhoudt. De witte paardenkastanje is daardoor vooral geschikt voor de grotere tuin, waar genoeg ruimte is voor schaduw én zon. Het uiterlijk van de witte paardenkastanje De witte paardenkastanje kan ruim 20 meter hoog worden. De stam heeft vaak een naar linksdraaiende groeiwijze. De schors van de jonge bomen is groengrijs. Op latere leeftijd verkleurt de schors naar bruin. De witte paardenkastanje kan in relatief korte tijd (enkele jaren) groeien van struik naar een indrukwekkende boom van enkele meters hoog. Het is niet uitzonderlijk dat de boom voor z’n vijftiende levensjaar al de acht meter passeert. De witte paardenkastanje kan ruim 200 jaar oud worden. Grote bladeren Vanaf april beginnen de grote zachtgroene bladeren zich te ontvouwen. Met ‘grote bladeren’ wordt hier bedoeld: bladeren van 20 tot 30 cm. De tegenoverstaande bladeren zijn handvormig en bestaan uit vijf tot negen deelblaadjes. De deelblaadje hebben de vorm van een ei. Glanzende knoppen Al in het najaar, als de witte paardenkastanje zijn bladeren heeft verloren, zijn er alweer nieuwe knoppen te zien. Enkele maanden daarna, in het voorjaar, zwellen de knoppen. Wanneer het tijd is voor de knoppen om open te springen, zijn ze oranjebruin en glanzend. De knoppen die gaan ontluiken zijn bedekt met een kleverig laagje bijenbalsem. Dit harsachtige laagje bijenbalsem, oftewel propolis, kan vergeleken worden met antibioticum. Met deze plakkerige substantie worden bacteriën en schimmels afgeweerd. Ook bijen gebruiken propolis van de knoppen. Ze nemen het mee in hun bijennest, waardoor ook daar bacteriën en schimmels geweerd worden. Grote witte weelderige bloemen Als de witte paardenkastanje in mei gaat bloeien, krijgt hij witte bloemen die groeien in de vorm van een pluim of tros. Deze witte weelderige pluimen kunnen 30 cm worden. Op de witte blaadjes zitten rode vlekjes. Dat is het honingmerk. Ecologisch nut: dieren profiteren van deze boom De nectar die door de bloemen geleverd wordt, is vooral geliefd bij hommels en bijen. Maar ook andere dieren kunnen profiteren van wat de witte paardenkastanje produceert. In de winter eten herten graag van de kastanjes. Maar ook kleinere dieren, zoals eekhoorns en kraaien hebben voedsel dankzij deze boom. Wanneer snoeien of verplaatsen De witte paardenkastanje kan het beste gesnoeid worden in de laatste maanden van het jaar. In die periode zijn de sapstromen niet volledig actief in het hout. De kans op het bloeden van houtwonden wordt daarmee verminderd. Mocht u de grote zware boom willen verplaatsen, dan is het raadzaam dit te doen in december, januari of februari. Let erop of de bladeren van de bomen zijn gevallen, want dat betekent dat de sapstromen minder actief zijn.