Rode Esdoorn ‘October Glory’

De witte paardenkastanje (Aesculus hippocastanum) is een snelgroeiendeboomuit dezeepboomfamilie. De witte paardenkastanje heeft een hoge, koepelvormige kroon met een korte, dikke, meestal naar linksdraaiende stam. De boomschors is donker grijsbruin of roodachtig bruin. Deze schilfert af in plakken. De bloemen van de witte paardenkastanje staan in eindstandige bloeiwijzen, zijn circa 2 CM in doorsnede en hebben gerimpelde witte kroonblaadjes, die aan de voet rood of geel gevlekt zijn.  Witte paardenkastanjes, groot, wit gebloemd en sierlijk De witte paardenkastanje is een snelgroeiende grote boom met witte bloemen. De witte paardenkastanje (Latijn: Aesculus hippocastanum) uit de zeepboomfamilie, groeide van oorsprong in de Balkan. Door hun sierlijke uitstraling groeide hun populariteit en inmiddels zijn ze ook in andere streken over de hele wereld te vinden. De witte paardenkastanje is geen moeilijke boom om te verzorgen. In elke grondsoort zal hij welig bloeien. Hun enige eis is een vochtige bodem, maar verder stellen ze geen eisen op het gebied van zon, licht of warmte. Deze boom wordt door zijn grote bladeren gebruikt als schaduwboom. De keerzijde van deze natuurlijke parasol is dan ook dat deze succesvol de zon tegenhoudt. De witte paardenkastanje is daardoor vooral geschikt voor de grotere tuin, waar genoeg ruimte is voor schaduw én zon. Het uiterlijk van de witte paardenkastanje De witte paardenkastanje kan ruim 20 meter hoog worden. De stam heeft vaak een naar linksdraaiende groeiwijze. De schors van de jonge bomen is groengrijs. Op latere leeftijd verkleurt de schors naar bruin. De witte paardenkastanje kan in relatief korte tijd (enkele jaren) groeien van struik naar een indrukwekkende boom van enkele meters hoog. Het is niet uitzonderlijk dat de boom voor z’n vijftiende levensjaar al de acht meter passeert. De witte paardenkastanje kan ruim 200 jaar oud worden. Grote bladeren Vanaf april beginnen de grote zachtgroene bladeren zich te ontvouwen. Met ‘grote bladeren’ wordt hier bedoeld: bladeren van 20 tot 30 cm. De tegenoverstaande bladeren zijn handvormig en bestaan uit vijf tot negen deelblaadjes. De deelblaadje hebben de vorm van een ei. Glanzende knoppen Al in het najaar, als de witte paardenkastanje zijn bladeren heeft verloren, zijn er alweer nieuwe knoppen te zien. Enkele maanden daarna, in het voorjaar, zwellen de knoppen. Wanneer het tijd is voor de knoppen om open te springen, zijn ze oranjebruin en glanzend. De knoppen die gaan ontluiken zijn bedekt met een kleverig laagje bijenbalsem. Dit harsachtige laagje bijenbalsem, oftewel propolis, kan vergeleken worden met antibioticum. Met deze plakkerige substantie worden bacteriën en schimmels afgeweerd. Ook bijen gebruiken propolis van de knoppen. Ze nemen het mee in hun bijennest, waardoor ook daar bacteriën en schimmels geweerd worden. Grote witte weelderige bloemen Als de witte paardenkastanje in mei gaat bloeien, krijgt hij witte bloemen die groeien in de vorm van een pluim of tros. Deze witte weelderige pluimen kunnen 30 cm worden. Op de witte blaadjes zitten rode vlekjes. Dat is het honingmerk. Ecologisch nut: dieren profiteren van deze boom De nectar die door de bloemen geleverd wordt, is vooral geliefd bij hommels en bijen. Maar ook andere dieren kunnen profiteren van wat de witte paardenkastanje produceert. In de winter eten herten graag van de kastanjes. Maar ook kleinere dieren, zoals eekhoorns en kraaien hebben voedsel dankzij deze boom. Wanneer snoeien of verplaatsen De witte paardenkastanje kan het beste gesnoeid worden in de laatste maanden van het jaar. In die periode zijn de sapstromen niet volledig actief in het hout. De kans op het bloeden van houtwonden wordt daarmee verminderd. Mocht u de grote zware boom willen verplaatsen, dan is het raadzaam dit te doen in december, januari of februari. Let erop of de bladeren van de bomen zijn gevallen, want dat betekent dat de sapstromen minder actief zijn.

Kenmerken Acer platanoides, gewoonlijk dus de Noorse esdoorn genoemd, komt oorspronkelijk uit Europa. Het is inmiddels ook reeds op grote schaal aangeplant in stedelijke gebieden in een groot deel van de VS. Het is een middelgrote bladverliezende schaduwboom die meestal 12 tot aan 15 meter hoog wordt met een dichte, symmetrische, ronde kroon. Bladeren (tot 18 cm doorsnede) hebben vijf scherp gepunte lobben en lijken op de bladeren van de suikeresdoorn. Bladstelen geven bij het snijden een melkachtig sap af. De herfstkleur is meestal onopvallend geel. Kleine gele bloemen in rechtopstaande trossen (tuilen) verschijnen in het voorjaar voor het loof. Bloemen maken plaats voor gepaarde zaden met horizontaal uitgespreide vleugels (samaras tot 5 cm lang). Gemakkelijk te kweken in gemiddelde, mediumvochtige, goed doorlatende grond in de volle zon tot halfschaduw. Het beste in de volle zon. De Noorse esdoorn 'Emerald Queen' verdraagt een breed scala aan bodems. Verdraagt hitte en droogte ook er goed. Over het algemeen is hij tolerant voor veel stedelijke verontreinigende stoffen. Een aantal bomen zijn aan de teelt ontsnapt en zijn genaturaliseerd in veel gebieden van het ondiepe wortelstelsel van het noordoosten en het middenwesten. Eventuele problemen Geen ernstige insecten- of ziekteproblemen. Gevoelig voor verticilliumverwelking die meestal dodelijk is. Ondiep wortelgestel kan nabijgelegen opritten of trottoirs kraken of deinzen. Wortels op een ondiep oppervlak kunnen de grasmat verstoren. Schors is in de winter vatbaar voor zonnebrand en barsten (vorstscheuren), vooral bij jongere bomen. Het dikke bladerdak van bladeren en ondiepe wortels beperkt ernstig wat er binnen de druppellijn van de boom kan worden gekweekt. Wanner de boom in de tuin wordt gebruikt, vervult hij vaak de functie van een schaduw boom. Hoewel het ooit op grote schaal als straatboom werd aangeplant, wordt dit gebruik nu in veel gebieden over het algemeen niet aanbevolen. Deze cultivar is zoals gezegd een grote favoriet geworden voor aanplant in de binnenstad. Een groeikrachtige sterke cultivar die zich snel nestelt in zijn omgeving. De sterke centrale leider zorgt voor een aanzienlijk netter, meer geüniformeerd bladerdak. Dit is consistent gedurende zijn looptijd, waardoor het ideaal is voor laanplanning en landschapsontwerp. De bladeren zijn in de zomer helderder, fris limoengroen. De nieuwe scheuten tijdens seizoensgroei verschijnen gesmolten oranje en rood tussen de bladeren, wat zorgt voor subtiele contrasten van unieke kleur. Als de nachten aanbreekt en de herfst nadert, wordt het bladerdak goudgeel met vurig oranje van de scheuten erin gemengd. Deze herfsttentoonstelling wordt steeds spectaculairder naarmate de boom breder en volwassener wordt. Zijn kwaliteiten maken het een ideale keuze voor stadsbeplanting, parklandschap en laanontwerpen. Planten en kweken Emerald Queen zal op volwassen leeftijd ongeveer 15 meter hoog worden, met een spreiding van 12 meter. Het heeft een hoge luifel met een typische vrije ruimte van 2 meter vanaf de grond en mag niet onder elektriciteitskabels worden geplant. Naarmate het ouder wordt, kunnen de onderste takken van deze boom strategisch worden verwijderd om een voldoende hoog bladerdak te creëren om onbelemmerd menselijk verkeer eronder te ondersteunen. Hij groeit snel en onder ideale omstandigheden kan worden verwacht dat het een rijpe leeftijd van 100 jaar of meer bereikt; beschouw dit als een erfgoedboom voor toekomstige generaties.