Dé natuurlijke
boomkweker
Wintereik
Quercus petraea
De Quercus petraea, of wel de wintereik, is één van de twee eikensoorten die autochtoon in Nederland voorkomen. De boom wordt hoog en heeft ieder seizoen iets moois te bieden. Ook dieren houden van de wintereik, dus zal de boom zorgen voor extra fauna in uw tuin.
De wintereik: een hoge boom die verschillende diersoorten aantrekt, brengt uw tuin in de stemming voor ieder seizoen
De wintereik is een hoge boom die wel 20 meter of hoger wordt. De loofboom staat bekend om zijn eivormige eikels die hij groeit in de herfst en zijn glanzende groene bladeren. De boom trekt vlinders, vogels, eekhoorns en verschillende insectensoorten aan voor wie de boom zeer nuttig is. In de herfst krijgt de wintereik prachtige herfstkleuren en in de lente bloeit de boom. Hierdoor is de Quercus petraea in ieder seizoen een aanwinst voor uw tuin.
Kenmerken van de Quercus petraea
In de herfst is de wintereik makkelijk te herkennen aan zijn vruchten. Deze eivormige eikels zitten met drie tot zeven exemplaren samen in napjes. Deze napjes zijn behaard en hebben een zeer korte steel van maximaal één centimeter. Na een tijdje vallen de eikels naar beneden of worden zij opgegeten door verschillende diersoorten, zo wordt de soort verspreid. In mei staat de boom in bloei en is hij te herkennen aan de geelgroene katjes die dan aan de boom groeien. Deze katjes zijn ongeveer 5 tot 8 centimeter lang. De bladeren van de Quercus petraea zijn glanzend donkergroen van kleur en regelmatig gelobd. Van onderen zijn deze bladeren behaard op de nerven. De lengte van de bladeren is ongeveer 8 tot 15 centimeter, met steeltjes van 1 tot 3 centimeter en met hun breedste punt in het midden. In de herfst krijgen de bladeren van de wintereik de typische oranje en rode herfstkleuren. In de winter houdt de wintereik zijn bruin geworden blad lang vast. De bast van de boom is grijsbruin van kleur en verticaal geschroefd. Wanneer de boom nog jong is, is deze schors glad. Naarmate de boom ouder wordt komen er steeds meer scheuren in de bast. De groeven die hierbij ontstaan helpen de boom om regenwater af te voeren. De takken van de wintereik geven een waaiervormig uitzicht, omdat de vertakkingen van de boom steeds kleiner worden en goed verdeeld zijn.
Makkelijk te onderhouden en verrijkt uw tuin met fauna
De wintereik heeft ieder seizoen weer iets nieuws in de aanbieding, wat het een perfecte boom maakt voor in de tuin. De boom is vooral een goede toevoeging voor de wat grotere tuin, aangezien de boom erg hoog kan worden. De Quercus petraea is winterhard, kan droogte verdragen en is goed bestendig tegen wind. Dit maakt dat de boom makkelijk te onderhouden is. De wintereik trekt veel dieren aan. Voor vlinders en andere insectensoorten dient de boom als waardboom. Voor vogels en een aantal zoogdieren, waaronder eekhoorns, dient de boom als voedselboom. De beste standplaats voor de wintereik is in de zon of halfschaduw.
Vanaf 81,20
Winterlinde
Tilia cordata
De Winterlinde, ook Tilia cordata of kleinbladige linde genoemd, is een fraaie boom met een afgeronde kegelvormige en halfopen kruin. Deze soort komt van nature in heel Europa voor en heeft een lange levensduur (tot 150 jaar). Het eerste deel van zijn leven groeit deze linde vrij langzaam, maar eens ‘volwassen’ groeien de gecultiveerde exemplaren door tot 20 meter hoog en 15 meter breed. De jonge twijgen van deze loofboom hebben een kenmerkende groene tot roodbruine kleur. De donkergroene bladeren van de Tilia cordata zijn relatief klein (3 tot 6 cm), fijngezaagd, hardvormig met een scherpe top. Langs de onderkant hebben ze een blauwgroene kleur. Eens het herfst wordt, krijgen deze bladeren een mooie, botergele kleur. De winterlinde heeft een hoofdzakelijk verticaal gegroefde, donkerbruin/grijze stam met een dunne schors. Het hout van de Tilia cordata is wit tot geelachtig van kleur. Het is zacht hout, dat snel verrot, maar wel zeer geschikt is voor houtsnijwerk en beeldhouwers.
De bloei
De winterlinde heeft een sierwaarde omwille van zijn mooie bloei. In de vroege zomer (juni of juli) krijgt deze linde zijn bloemen. Rond de gele, opstaande bloementuilen staat een lichtgroen schutblad. De tweeslachtige bloemen zelf, het zijn er ongeveer vier tot veertien, hebben een sterke, zoete geur, waardoor ze een grote aantrekkingskracht hebben en een nectarbron zijn voor bijen en vlinders. Wanneer de bloemen van de winterlinde verwelken, groeien er op die plaats kleine, ronde vruchtjes met een vleugeltje. Een weetje: de gedroogde lindebloesem is een gekend huismiddeltje tegen neusverkoudheid.
De meest geschikte plek voor een winterlinde of Tilia cordata
De winterlinde is een aangename boom om als sier- of schaduwboom aangeplant te worden in parken, bossen en tuinen en blijft daarom een van de favoriete bomen in de moderne tuinarchitectuur. Ook in stedelijke omgevingen, als straatbeplanting of langs snelwegen bijvoorbeeld, kan deze diepwortelende loofboom aangepland worden, omdat hij luchtverontreinigingstolerant is en vrij weinig last van luis heeft. Ook is deze boom goed bestand tegen wind, waardoor hij aan de kust kan groeien, en kan hij tegen verharding. De Tilia cordata kan ook tegen een droogteperiode omdat de wortels breed uitgroeien en ook diep gaan. De winterlinde voelt zich bijzonder goed op een zonnig plekje, en aardt ook in de halfschaduw. Hij is geschikt voor alle bodemtypes, ook op arme bodems. Verzuurde bodems zijn echter geen goede optie. Wenst u deze boom te snoeien, dan doet u dat best in het midden van de zomer tot de late zomer om het risico op bloeden te minimaliseren.
Vanaf 62,80
Witte Abeel
Populus alba 'Raket'
De veelzijdige witte abeel of populus alba 'Raket'
De witte abeel of populus alba 'Raket' is een loofboom die voorkomt in onze streken, Midden- en Zuid-Europa, Noord-Azië en de Kaukasus. Hij wordt tot 20 meter hoog en opvallend aan deze boom is dat zijn groeisnelheid in de eerste jaren hoog is, maar daarna afneemt in zijn verdere leven. Aan de naam van deze loofboom werd ‘Raket’ toegevoegd omwille van zijn model in zijn jeugd: een smalle zuilvormige vorm die hard groeit, en steile, verticale takken heeft. De witte abeel heeft een gemiddelde levensduur van ongeveer 120 tot 150 jaar. Na zijn jeugd krijgt de witte abeel of populus alba zijn typische brede, ronde, halfopen kroon. U herkent hem aan de vaak kromme stam. Zijn twijgen kleuren grijsbruin en zijn donzig behaard. Hoe de witte abeel aan zijn naam komt? Dat is duidelijk. De handlobbige bladeren zijn aan de bovenzijde donkergroen, maar hebben een opvallende witviltige kleur aan de onderzijde. De bladeren beginnen te groeien in de maand maart. Bijzonder is de ruwe schors van deze loofboom, die grijs is met zwarte ruitvormige putjes. U kunt de schors ook herkennen omdat hij op spijkerschrift lijkt. Wanneer de loofboom ouder wordt, is zijn schors zwartgrijs gegroefd.
De bloei van de witte abeel
De populus alba bloeit in april. De boom bloeit in grijs behaarde, hangende katjes en trekt daarbij vlinders. De witte abeel is tweehuizig, dat wil zeggen dat er afzonderlijke mannelijke en vrouwelijke bomen zijn. Deze bladverliezende loofboom draagt geen vruchten. In de herfst tooit hij zich met mooie gele bladeren.
De meest geschikte plek voor de witte abeel of populus alba
Deze abeel stelt weinig eisen aan zijn standplaats. Hij groeit zowel in kleigrond als in zand, en kan droge en meer vochtige bodems aan. Op zeer arme of zeer zware grondsoorten krijgt hij het wel moeilijk. De populus alba vormt afhankelijk van de bodem zowel oppervlakkige als diepgaande wortels, maar verkiest wel iets verder van verdichting te staan.Deze loofboom is geschikt voor algemeen gebruik. De witte abeel kunt u aanplanten in stedelijk gebied als apart staande straatboom in lanen, brede straten (hij is bestand tegen strooizout) en in plantsoenen. Deze soort past ook in een meer landschappelijke beplanting, hij is weinig gevoelig voor wind. En u kunt hem ook aanplanten in kustgebieden. Ook in grote private tuinen, komt de witte abeel tot zijn recht. Deze boom met hout dat een geelbruine tot roodachtige kern heeft, is ook geschikt voor houtproductie. Hou er wel rekening mee dat het hout een lage duurzaamheid heeft en bijgevolg snel rot.
Vanaf 63,10
Witte en Grijze els
Alnus incana
De Alnus incana is de Witte en Grijze els. De boom krijgt een onregelmatige kroon met groen blad. In het voorjaar krijgt de boom "katjes" en in het najaar "elzenproppen". De boom is geschikt voor droge klei- en zandgrond. De lnus incana, ook de witte of grijze els genoemd, is een mooie, middelgrote,
bladverliezende boom. In ideale omstandigheden wordt hij tot 20 meter hoog. Deze elzensoort behoort tot de berkenfamilie en is inheems in Europa en de Kaukasus. De lnus incana (incana betekent trouwens grauw of grijs) begint zijn leven als een forse struik, en groeit dan uit tot een boom met een kegelvormige kroon, vaak met meerdere stammen. Als hij ouder wordt, krijgt hij een rondere en bredere vorm. De stam en jonge twijgen zijn grijs en de schors is glad. De lnus incana heeft een breed, eirond blad met een dubbel gezaagde bladrand en een spitse top. De bladeren lijken best veel op die van berken- en haagbeukbladeren. Ze zijn middengroen gekleurd aan de bovenzijde. De onderkant van de bladeren hebben een grijze tint bedekt met lichtgrijze haren, vandaar de naam ‘witte’ els. Het hout van de witte en grijze els is lichtbruin tot geel van kleur. Het is zacht en fijn en goed te bewerken maar niet geschikt voor buitentoepassingen. Elshout wordt gebruikt voor het vervaardigen van bezemstelen, potloden, klompen en andere kleine voorwerpen.
De bloei van de witte en grijze Els
Deze boom bloeit in februari en maart. De bloeiwijze is bijzonder. De els heeft aparte vrouwelijke en mannelijke bloemen. Deze boom krijgt korte, rechtopstaande, roodachtige vrouwelijke katjes en lange, hangende paarsachtige mannelijke katjes die een flinke hoeveelheid geel stuifmeel produceren. In deze periode lokt de boom veel bijen en vlinders. In het najaar krijgt de witte en grijze els grijsbruine elzenproppen van ongeveer 1,5 cm. Deze staan met een aantal bij elkaar. De elzenproppen blijven gedurende de hele winter als sierelement aan de boom hangen. Soms wordt de boom ook wel grauwe els genoemd.
De meest geschikte plek voor een witte en grijze els
De witte en grijze els kunt u planten in woonwijken - typisch in grotere tuinen - als laanboom of in parken, als oeverbeplanting of als onderdeel van het openbare groen. Deze els kan ook ingezet worden als typische pionierboomsoort, voor de bebossing van nieuwe terreinen in droge voedselarme zandgrond en in hagen. De lnus incana houdt van een standplaats met veel zon, maar kan ook gepland worden in de halfschaduw. De lnus incana krijgt veel wortels en voelt zich daarom minder in zijn sas op plekken waar er veel verharding is. Qua bodem floreert hij in een vochtige en goed doorlaatbare bodem. Hij gedijt ook op een droge grond. Deze boom is goed winterhard en wind- en ziekteresistent. De witte en grijze els heeft geen snoei nodig. Wenst u dat toch te doen, dan is de winter of de zeer vroege lente het beste moment in het jaar.
Vanaf 53,00
Witte esdoorn
Acer saccharinum
De Acer saccharinum ook wel de Zilveresdoorn of Witte esdoorn genoemd, wordt een grote boom met een golvende kroon. Het blad is groen met een grijzige onderzijde. In de herfst verkleurt het blad geel. Kan goed tegen vochtige grond en is geschikt voor klei- en zandgrond. De Acer saccharinum, ook wel de witte esdoorn of zilveresdoorn genoemd, is een boom uit de zeepbomenfamilie. De boom wordt van nature flink hoog en komt oorspronkelijk uit het oosten van de Verenigde Staten. Tegenwoordig is de witte esdoorn echter ook veel in Europa te vinden, waaronder in Nederland. De boom stelt weinig eisen.
De witte esdoorn: een hoge boom, extra mooi in de herfst en goed voor bijen
De witte esdoorn kan in zijn oorspronkelijke groeigebied wel 30 meter worden, is snelgroeiend en heeft een brede kroon. Van nature is de witte esdoorn vooral te vinden in moerassige gebieden en bij rivieren. Hij doet het echter ook prima op drogere plekken. In de herfst krijgt de boom de prachtige herfstkleuren waar hij om bekend staat. Ook tijdens zijn bloei is de boom mooi, met zijn gele en groene bloemen. Daarnaast trekken deze bloemen bijen aan, die de boom gebruiken als drachtboom.
Kenmerken van de Acer saccharinum
De witte esdoorn heeft vijflobbige, diep ingesneden bladeren. De bladeren hebben een lichtgroene kleur en hebben per blad meerdere bladtanden. De twijgen van de bladeren hebben een roodachtige kleur. Aan de onderkant heeft het blad een witachtige kleur, wat de naam van de boom verklaard. De witte esdoorn is in de herfst goed te herkennen aan zijn prachtige kleuren. De bladeren van de boom kleuren dan geel, rood en oranje. De bast van de witte esdoorn is grijsbruin van kleur en glad van structuur. De bloei van de boom vindt een hele tijd voor de komst van het blad plaats, namelijk van februari tot maart. De Acer saccharinum krijgt dan gele en groene bloemen. Deze bloemen verschijnen dus ook vóór het blad uitloopt. De vrucht van de boom zijn gevleugelde nootvruchten. Deze vruchten worden ongeveer 4 tot 5 centimeter lang en zijn groen van kleur. De takken van de witte esdoorn hebben een groeirichting die naar boven gaat. De takken staan dus als het ware naar de lucht gericht. In Canada en de Verenigde Staten staat de witte esdoorn bekend als de sugar maple. Dit komt doordat het sap daar al eeuwen wordt afgetapt om hier het welbekende maple syrup van te maken. In Nederland kennen wij dit als Ahornsiroop. Het siroop wordt gebruikt om over desserts te gieten of om dingen mee te zoeten.
Ieder jaar prachtige herfstkleuren in uw tuin
De witte esdoorn staat bekend als een perfecte decoratieve toevoeging aan een tuin. In de herfst zal de boom uw tuin de prachtige, typische herfstkleuren geven. In de lente bloeit de boom met haar geelgroene bloemen en zal de boom ook bijen aantrekken. De bijen halen dan hun stuifmeel en nectar uit de bloemen van de boom, die ze hard nodig hebben om honing te maken. De boom kan in vrijwel iedere grond, maar heeft een voorkeur voor een wat vochtigere grond. Perfecte grondsoorten voor de boom zijn klei- en zandgronden. De boom is winterhard. De beste standplaats is in de zon of halfschaduw.
Vanaf 63,30
Witte Himalayaberk
Betula utilis jacquemontii
De witte Himalayaberk, in alle seizoenen een opvallende boom
De witte Himalayaberk (Latijnse benaming: Betula utilis jacquemontii) is een zeer sterke en populaire boomsoort en het is eenvoudig te begrijpen waarom deze boomsoort zo alom wordt gewaardeerd.
De witte schors is een prachtig aangezicht
De Betula utilis jacquemontii heeft een elegante witte schors, deze schors is afbladderend en onthult ieder jaar weer een nieuwe frisse laag van perfect witte schors met de kenmerkende horizontale donkere lijnen (ook wel lenticellen lijnen genoemd). Dit geeft hem in alle seizoenen een buitengewoon uiterlijk. Het donkergroene blad is ovaalvormig en kleurt in de herfst naar geel- tot goudkleurig, beide kleuren contrasteren mooi met de spierwitte bast. In de winter zullen de bladeren langzaam van de bomen vallen en een spookachtig tafereel tevoorschijn toveren met enkel de kale takken en een witte bast. In het voorjaar komen er geelgroene katjes aan de boom, de mannelijke katjes hangen en de vrouwelijke katjes hebben een rechtopstaande groei. De mannelijke katjes kunnen tot wel 8 cm lang groeien, de vrouwelijke katjes blijven een stuk kleiner.
De berk verdraagt alle grondsoorten
Zoals de Nederlandse benaming al laat doorschemeren vindt de witte Himalayaberk zijn oorsprong in het westelijk gedeelte van het Himalaya gebergte. In de negentiende eeuw werd deze boomsoort geïntroduceerd in Europa. Hij is niet kieskeurig met betrekking tot de grondsoort waarin hij wordt aangeplant, alle grondsoorten zullen voldoen voor een juiste groei. De witte Himalayaberk is snelgroeiend en robuust, ook indien u niet in het bezit bent van groene vingers is dit een geschikte boom voor uw tuin. De berk prefereert een standplaats met voldoende lichtinval. Een volwassen exemplaar kan een hoogte van 15 meter en een breedte van 6 meter bereiken en hij heeft een goede windbestendigheid. Waar de gewone zilverberk de takken aan de uiteinden laat hangen, groeien de takken van de witte Himalayaberk recht omhoog.
Eenvoudig in onderhoud
Het is niet noodzakelijk om de witte Himalayaberk te snoeien, maar indien gewenst, kan dit het beste in de herfst of aan het begin van de winter worden gedaan. Vermijd de periode van januari tot en met mei om te snoeien, dit is de groeiperiode van de boom en dan kan de boom bij het snoeien sap gaan 'bloeden'. Voor nieuw aangeplante bomen wordt altijd aangeraden deze in de eerste twee groeiseizoenen voldoende water te geven in de drogere maanden van het jaar. Na twee groeiseizoenen zal het wortelstelsel afdoende gegroeid zijn, om ook bij drogere periodes, voldoende vocht uit de diepere grondlagen te halen.
De witte Himalayaberk is zowel eenstammig als meerstammig verkrijgbaar. Hij heeft een uniforme groei en is daardoor in hoge mate geschikt om aan te planten in lanen, parken of tuinen. Zowel solitaire aanplant als aanplant in groepen is mogelijk, de witte bast zal in alle gevallen - en in alle seizoenen - een echte blikvanger zijn.
Vanaf 69,50
Witte Moerbei
Morus alba 'Macrophylla'
Omschrijving
De witte moerbei (Morus alba 'Macrophylla') is een bladverliezende boom met opgaande groeiwijze die, bij de juiste omstandigheden, tot wel 15 meter hoog kan worden. Kenmerkend voor de witte moerbei zijn de waaiervormige kroon en de afstaande takken. De bladeren worden in de herfst geel van kleur. Na de bloei verschijnen eetbare, rode vruchten. Door de enorme hoogte en breedte die kenmerkend zijn voor de witte moerbei is deze boom uitermate geschikt om uit te leiden als dak. De stam krijgt reeds op jonge leeftijd een grillig uitziende structuur waardoor u bovendien al na een tiental jaar een karakteristiek uitziende boom in de tuin hebt staan.
Kenmerken van de witte moerbei
Het blad van de Morus alba 'Macrophylla' is opvallend groot en handvormig met een donkergroene kleur. In tegenstelling tot andere moerbeisoorten is het blad groter en veel regelmatiger van vorm. De witte moerbei beschikt over een open kroon en grijsgroen behaarde twijgen. De bloemen van deze boom zijn geelgroen van kleur en bloeien in de maanden mei en juni. In de winter zal de witte moerbei zijn bladeren verliezen, nadat deze door de herfst geel verkleurd zijn. De boom kent een brede eivormige of kegelvormige groei en grijze schors. De kleine, rode vruchten zijn lichtzoet van smaak.
Laatbloeier
De Witte moerbei kent de beste groeiresultaten op een zanderige, kalkrijke bodem. Hij wordt best geplant in het najaar op een plaats met veel zonlicht en vervolgens regelmatig voorzien van bemesting. Waar de jonge aangeplante boom nog vorstgevoelig is, verdraagt de oudere boom temperaturen tot maar liefst -20 graden Celsius. De bloei van deze boom wordt verwacht rond eind mei, wat erg laat is. Dat biedt heel wat voordelen. De bloemen hebben hierdoor niet te kampen met nachtvorst waardoor er vrij eenvoudig een goede vruchtzetting ontstaat. Bloemen van de witte moerbei zijn zowel mannelijk als vrouwelijk. De Witte moerbei is dus een zelfbevruchter. De vrouwelijke bloemen worden, na bevruchting, kleine vruchten die te vergelijken vallen met bramen.
Snoeien is bloeien
In de eerste fase groeit de witte moerbei erg snel. Deze groei neemt af op latere leeftijd. Door middel van snoeien wordt zoveel mogelijk eenjarig lot verkregen. Doet u dit niet, dan is de vruchtzetting aanzienlijk lager. Het snoeien van een moerbei doet u wanneer de boom in rust verkeerd, begin tot midden winter. Gaat u toch later snoeien, ontstaat er vaak bloeden.
Vanaf 60,00
Witte Moerbei Fruitless
Morus alba 'Fruitless'
Witte Moerbei Fruitless | Morus alba 'Fruitless'
De witte moerbei fruitless of Morus alba Fruitless is een middelgrote boom met een fraaie, breedgespreide kroon met afstaande takken. Hij kan 10 tot 15 meter hoog worden, en tot 10 meter breed. Deze loofboom heeft relatief grote, diepingesneden, ovalen donkergroene bladeren die tot 12 cm kunnen groeien, en die aan de onderzijde grijsgroen zijn. Het bladerendak zorgt voor aangenaam veel schaduw! In de herfst krijgt deze boom zijn herfsttooi en kleuren de bladeren opvallend geel. De bladeren blijven lang aan de takken hangen, en vallen pas af na een stevige vorstperiode. De schors van de vruchtloze witte moerbei is roodbruin tot grijsgroen. Wanneer de boom ouder wordt, zal zijn stam richting donker oranjebruin kleuren. Deze moerbei is vervuilingstolerant en goed winterhard: hij verdraagt temperaturen tot wel min 20°. Een weetje: oorspronkelijk komt deze loofboom uit China, waar hij een rol speelt in het kweken van de zijderupsen. Vandaag komt de moerbei overal ter wereld voor waar een gematigd klimaat heerst.
De bloei
De Morus alba bloeit in maart en april, met onopvallende, groengele, korfvormige katjes, die overwegend mannelijk zijn. Dat is de reden waarom deze moerbei nauwelijks tot geen vruchten draagt en deze boom dus uitermate geschikt is voor plekken die ‘schoon’ moeten blijven, zoals terrassen, openbare pleinen en opritten. Ook voor de aanplant van groen op bedrijventerreinen zijn deze bomen populair. De vruchtloze witte moerbei geeft ook geen stof af in de zomer. Hij lokt wel insecten zoals bijen en vlinders.
De meest geschikte plek voor een witte moerbei fruitless of Morus alba Fruitless
De vruchtloze witte moerbei houdt van een plek die beschut is, het liefste in de volle zon of in de halfschaduw, op het oosten, westen of zuiden gericht. De boom is erg mooi in (kleine) tuinen, in parken en ook in de openbare ruimte omdat ze goed aarden in boombakken. De moerbei stelt weinig eisen aan de grond. Plant u hem in volle grond, dan doet u dat best op een goed doorlaatbare bodem. De Morus alba Fruitless is ook bijzonder geschikt als parasolboom. Deze toepassing wordt dan de ‘dakmoerbei’ genoemd. De boom is over het algemeen een trage groeier. Indien u bepaalde takken wil wegsnoeien, dan doet u dat best in het late voorjaar. Voor een echte snoei, wacht u beter tot in november tot februari, wanneer de boom in rust is.
Vanaf 81,90
Witte paardenkastanje
Aesculus hippocastanum
De witte paardenkastanje (Aesculus hippocastanum) is een snelgroeiendeboomuit dezeepboomfamilie. De witte paardenkastanje heeft een hoge, koepelvormige kroon met een korte, dikke, meestal naar linksdraaiende stam. De boomschors is donker grijsbruin of roodachtig bruin. Deze schilfert af in plakken. De bloemen van de witte paardenkastanje staan in eindstandige bloeiwijzen, zijn circa 2 CM in doorsnede en hebben gerimpelde witte kroonblaadjes, die aan de voet rood of geel gevlekt zijn.
Witte paardenkastanjes, groot, wit gebloemd en sierlijk
De witte paardenkastanje is een snelgroeiende grote boom met witte bloemen. De witte paardenkastanje (Latijn: Aesculus hippocastanum) uit de zeepboomfamilie, groeide van oorsprong in de Balkan. Door hun sierlijke uitstraling groeide hun populariteit en inmiddels zijn ze ook in andere streken over de hele wereld te vinden. De witte paardenkastanje is geen moeilijke boom om te verzorgen. In elke grondsoort zal hij welig bloeien. Hun enige eis is een vochtige bodem, maar verder stellen ze geen eisen op het gebied van zon, licht of warmte. Deze boom wordt door zijn grote bladeren gebruikt als schaduwboom. De keerzijde van deze natuurlijke parasol is dan ook dat deze succesvol de zon tegenhoudt. De witte paardenkastanje is daardoor vooral geschikt voor de grotere tuin, waar genoeg ruimte is voor schaduw én zon.
Het uiterlijk van de witte paardenkastanje
De witte paardenkastanje kan ruim 20 meter hoog worden. De stam heeft vaak een naar linksdraaiende groeiwijze. De schors van de jonge bomen is groengrijs. Op latere leeftijd verkleurt de schors naar bruin. De witte paardenkastanje kan in relatief korte tijd (enkele jaren) groeien van struik naar een indrukwekkende boom van enkele meters hoog. Het is niet uitzonderlijk dat de boom voor z’n vijftiende levensjaar al de acht meter passeert. De witte paardenkastanje kan ruim 200 jaar oud worden.
Grote bladeren
Vanaf april beginnen de grote zachtgroene bladeren zich te ontvouwen. Met ‘grote bladeren’ wordt hier bedoeld: bladeren van 20 tot 30 cm. De tegenoverstaande bladeren zijn handvormig en bestaan uit vijf tot negen deelblaadjes. De deelblaadje hebben de vorm van een ei.
Glanzende knoppen
Al in het najaar, als de witte paardenkastanje zijn bladeren heeft verloren, zijn er alweer nieuwe knoppen te zien. Enkele maanden daarna, in het voorjaar, zwellen de knoppen. Wanneer het tijd is voor de knoppen om open te springen, zijn ze oranjebruin en glanzend. De knoppen die gaan ontluiken zijn bedekt met een kleverig laagje bijenbalsem. Dit harsachtige laagje bijenbalsem, oftewel propolis, kan vergeleken worden met antibioticum. Met deze plakkerige substantie worden bacteriën en schimmels afgeweerd. Ook bijen gebruiken propolis van de knoppen. Ze nemen het mee in hun bijennest, waardoor ook daar bacteriën en schimmels geweerd worden.
Grote witte weelderige bloemen
Als de witte paardenkastanje in mei gaat bloeien, krijgt hij witte bloemen die groeien in de vorm van een pluim of tros. Deze witte weelderige pluimen kunnen 30 cm worden. Op de witte blaadjes zitten rode vlekjes. Dat is het honingmerk.
Ecologisch nut: dieren profiteren van deze boom
De nectar die door de bloemen geleverd wordt, is vooral geliefd bij hommels en bijen. Maar ook andere dieren kunnen profiteren van wat de witte paardenkastanje produceert. In de winter eten herten graag van de kastanjes. Maar ook kleinere dieren, zoals eekhoorns en kraaien hebben voedsel dankzij deze boom.
Wanneer snoeien of verplaatsen
De witte paardenkastanje kan het beste gesnoeid worden in de laatste maanden van het jaar. In die periode zijn de sapstromen niet volledig actief in het hout. De kans op het bloeden van houtwonden wordt daarmee verminderd. Mocht u de grote zware boom willen verplaatsen, dan is het raadzaam dit te doen in december, januari of februari. Let erop of de bladeren van de bomen zijn gevallen, want dat betekent dat de sapstromen minder actief zijn.
Vanaf 56,20
Zachte berk
Betula pubescens
Zachte berk | Betula pubescens
De Betula pubescens is de Zachte berk en krijgt een ovale kroon met afhangende takuiteinden. Het blad is groen en de stam wordt wit. De boom houdt van vochtige grond. Kan niet tegen zeewind. Geschikt voor kalkrijke zand- en veengrond.De zachte berk of Betula pubescens is een loofboom uit de berkenfamilie die van nature vaak voorkomt in Noord- en Midden-Europa. De zachte berk is een snelle groeier en heeft een typische korte levensduur, zo een 60 tot 80 jaar. Je vindt hem vaak op vochtige plaatsen. Deze berk heeft een onregelmatige, ovale kroon die vrij los is en waar de wind gezellig kan doorwaaien. De boom wordt typisch 15 tot 20 meter hoog en bereikt een breedte van 10 tot 12 meter. De takken staan schuin ingeplant en hebben veel dunne, roodbruine twijgjes. De zachte berk heeft frisgroene ruitvormige bladeren die uitlopen naar een spitse top. De bladrand is dubbelgezaagd. De jonge bladeren zijn lichtjes behaard, waardoor ze zacht aanvoelen. In de herfst krijgen de bladeren van de Betula pubescens een subtiel gele kleur. Typisch aan deze loofboom is de kenmerkende slanke, witte stam die in dunne papierachtige laagjes loskomt. De jongere bomen hebben eerst een bruine bast. Het hout van de Betula pubescens is uitstekend brandhout en kan ook gebruikt worden als (goed verteerbaar) strooisel.
De bloei van de zachte berk
De zachte berk begint zijn bloei samen met de bladontluiking in april of mei. De hangende katjes zijn de mannelijke bloempjes, ze kunnen tot 6 à 7 cm groot worden. De rechtopstaande katjes zijn de vrouwelijke, zij zijn typisch ongeveer 1 à 2 cm lang. Beide katjes hebben een geelachtige kleur. Tijdens deze periode produceert de zachte berk veel stuifmeel en is hij aantrekkelijk voor bijen en vlinders. In de nazomer zijn de vruchtjes, ze lijken op gevleugelde nootjes, rijp.
De meest geschikte plek voor een zachte berk of Betula pubescens
Deze loofboom wortelt dieper dan andere berkensoorten. Hij is daarom geschikt om aan te planten bij een verharding. In private tuinen worden berken vaak in trio geplant in het midden van het gazon. Het gezellige geritsel van de blaadjes krijgt u er gratis bij! Aan de zijkant van de tuin of in parken en openbare ruimtes kan de zachte berk dienstdoen als een windscherm. Deze berk ik ook geschikt om aan te planten in bossen. De zachte berk is goed winterhard en ziekteresistent. De zachte berk wenst wel veel licht: hij verkiest een plaats in de zon of in de halfschaduw en groeit op de meeste bodems, ook op een vochtige ondergrond. Wenst u deze berken te snoeien, doe dat enkel in de herfst en winter. Dit omwille van de zeer sterke sapstroom in deze boom.
Vanaf 62,00
Zilveresdoorn
Acer saccharinum 'Pyramidale'
De Zilveresdoorn, een onderhoudsvrije blikvanger voor de grotere tuin
De Acer saccharinum 'Pyramidale' wordt een grote boom met een ovaal tot ronde kroon. Het blad is donkergroen met een grijzige onderzijde. In de herfst kleurt het blad geel. De boom kan tegen vochtige grond en is geschikt voor klei- en zandgrond.De zilveresdoorn (Latijnse benaming: Acer saccharinum 'Pyramidale') is een snelgroeiende en onderhoudsarme boom. Deze cultivar van de esdoorn kan een hoogte van ruim 20 meter bereiken en heeft een ovaal tot ronde kroon. Een volgroeid exemplaar kan tot 12 meter breed worden. De zilveren esdoornsoort is bladverliezend. Hij dankt zijn naam aan de groene bladeren met een wit- tot grijskleurige onderzijde, in de herfst kleuren de bladen geel- tot goudkleurig.
Gedijt goed in de meeste omstandigheden
De zilveresdoorn groeit goed op vochtige grond en kan groeien in omstandigheden waar vele andere boomsoorten het moeilijker zouden hebben. Kleigrond, leemgrond of zandgrond, bijna alle grondsoorten zijn geschikt voor deze tolerante zilveresdoorn. Luchtverontreiniging, overstromingen of juist periodes van droogtes, deze buitengewone omgevingsfactoren staan de zilveresdoorn niet in de weg om vlot tot een boom van formaat uit te groeien. De mate waarin droogte goed wordt doorstaan is uiteraard wel afhankelijk van de grootte van het wortelstelsel: hoe meer ruimte om te groeien, hoe beter bestand tegen droogte. De boom is winterhard en verdraagt temperaturen tot circa -30 graden Celsius. Het is wel aan te raden om het gebied direct rondom de stam vrij te houden van andere beplanting, aangezien het dichte wortelstelsel de groei van grotere struiken of planten kan belemmeren. Gesloten verharding aansluitend aan de boom wordt afgeraden in verband met de oppervlakkige groei van de wortels, deze kunnen de bestrating omhoog duwen. Halfverharding zoals grind of split is wel mogelijk.
De Zilveresdoor een onderhoudsarme boom
Het is niet noodzakelijk om de zilveresdoorn jaarlijks te snoeien en hij valt hiermee terecht onder de noemer 'onderhoudsarm'. Wel wordt geadviseerd om takken aan de onderzijde van de stam weg te snoeien zodat er een vrije doorloop ontstaat. Indien gewenst, bijvoorbeeld om de boom in een bepaalde vorm te laten groeien, dan is snoei wel mogelijk bij voorkeur in de maanden november tot en met februari. Snoei niet in het voorjaar, want dan kan het sap gaan bloeden. Bij nieuwe aanplant wordt het altijd aangeraden om de boom voldoende water te geven, omdat het wortelstelsel dan nog niet tot de juiste diepte is gegroeid (dit zal veelal binnen twee groeiseizoenen wel het geval zijn).
Geschiedenis Acer saccharinum 'Pyramidale'
Van nature komt de zilveresdoorn voor in de Verenigde Staten, hij groeit vaak aan oevers van rivieren en is goed bestand tegen een incidentele overstroming. In de negentiende eeuw werd deze boom in Europa geïntroduceerd en begon men deze statige boomsoort veelal aan te planten in parken en oprijlanen, enkele decennia later werd hij ook een populaire keuze voor de wat grotere tuinen. Veel van deze negentiende-eeuwse aanplant is nog steeds te bewonderen in onze parken, aangezien de zilveresdoorn eenvoudig een leeftijd van wel 150 jaar kan bereiken. Kiest u voor de aanplant van de zilveresdoorn dan zullen nog vele generaties na u, ook kunnen genieten van deze statige boom.
Vanaf 61,00
Zilverlinde
Tilia tomentosa 'Brabant'
De zilverlinde of tilia tomentosa 'Brabant' is een bladverliezende, grote loofboom die oorspronkelijk uit Nederland komt. Deze snelgroeiende linde wordt 20 tot 25 meter hoog en hij heeft een indrukwekkende halfopen, konische kroon die tot 15 meter breed wordt en uitloopt in een spitse top. De zilverlinde heeft een zware, rechte stam en stevige schuin opgaande takken en een gladde donkergrijze schors die, hoe ouder de boom wordt, diepere groeven zal krijgen. De bladeren van de tilia tomentosa zijn hartvormig met een scherpe top, de bladrand is scherp gezaagd. De bovenkant van de bladeren zijn donkergroen en de onderkant van het blad heeft een witachtige kleur, vandaar de naam ‘zilverlinde’. ‘Tomentosa’ betekent ook 'viltig behaard'. De zilverlinde kunt u ook herkennen aan het olijfgroene hout dat in de zomer behaard is en in de winter kaal. Het hout is zacht en gemakkelijk bewerkbaar. Het is geschikt voor houtsnijwerk, speelgoed, potloden, borstels en klein meubilair.
De bloei van de zilverlinde
Deze linde bloeit rijkelijk in juli en augustus met zoetgeurende en eetbare lichtgroene bloemen. De lindebloemen groeien in hangende tuilen met drie tot vijf in een groepje. Deze boom is omwille van zijn bloemen met grote hoeveelheden nectar zeer aantrekkelijk voor bijen en hommels en ook vlinders. Vanaf augustus of september zijn er de kleine rondovalen vruchtjes met een vleugeltje. In de herfst verkleuren de bladeren naar een prachtig goudgeel pallet.
De meest geschikte plek voor de zilverlinde of tilia tomentosa 'Brabant'
Vanwege de gelijkvormige groei is de zilverlinde 'Brabant' heel populair. Deze boom verkiest een plekje in de zon tot de halfschaduw, en hij floreert op alle grondsoorten zoals veengrond, zandgrond en klei. De zilverlinde is bijzonder geschikt voor straat- en parkbeplanting want hij verdraagt droogte, een gesloten wegdek en luchtvervuiling in zijn buurt. Door zijn specifieke, viltige blad is deze boom vrij ongevoelig voor luis. U kunt hem ook inplanten in een landschappelijke omgeving of in een industriegebied of kustgebied. De zilverlinde is trouwens een van de meest aangeplante soorten in de openbare ruimte in West-Europa. Ook in grotere tuinen komt de tilia tomentosa goed tot zijn recht. Door zijn talrijke bladeren zorgt deze boom voor verkoelende schaduwplekken. De zilverlinde vindt zeker ook zijn plaats in natuurtuinen, omwille van zijn populariteit bij bijen en hommels. Het is een soort boom wiens bladeren lang aan de takken blijven hangen in de herfst. Qua onderhoud verdraagt hij snoei.
Vanaf 62,60
Zomereik
Quercus robur
Zomereiken groeien in bijna heel Europa
De zomereik behoort tot de klasse Magnoliopsida en is familie van de Fagaceae (napjesdragersfamilie). Het geslacht wordt Quercus genoemd en het soort robur. Kortom, de Latijnse benaming voor de zomereik is Quercus robur.
Van alle eiken heeft de zomereik het grootste verspreidingsgebied in Europa. Het wil alleen niet lukken op Sicilië, het zuiden van Griekenland, het uiterste noorden van Scandinavië en het zuiden van het Iberische schiereiland. In Nederland groeit de boom al eeuwenlang graag en goed. Vooral op kleigrond en op niet al te arme zandgrond kan de boom groot en erg oud worden. Op erg kalkrijke grond doet de boom het ook wel, maar beduidend minder goed dan op kleigrond. Eeuwen geleden werd in Nederland al volop gebruikgemaakt van zomereiken. Met het hout werden masten en huizen gebouwd. Met de vruchten (eikels) werd het vee gevoerd. Op en onder de bast leven meer dan veertig verschillende soorten insecten. De aanwezigheid van de zomereik was en is dus gunstig voor het overige leven in de natuur.
Uiterlijke kenmerken van de zomereik
De zomereik ofwel de Quercus robur, kan zo maar vijf of heel soms zelfs vijftien eeuwen oud worden. Ook voor bomen is dit een indrukwekkende leeftijd. Een hoogbejaarde bomenbast heeft diepe horizontale groeven en nog diepere groeven in de lengte. Voor zowel lengtegroeven als voor dwarsgroeven geldt: hoe ouder de zomereik, hoe dieper de groeven. De jonge eik heeft dan ook een zichtbaar en voelbaar gladdere bast. De hoogte is gemiddeld zo'n dertig meter. De bladeren hebben een asymmetrische vorm met een gelobde rand. Ze hangen wat rommelig en speels aan de takken. Bij jonge eiken blijven de bladeren het hele jaar door hangen, hoewel ze wel iets verdorren. De oudere eiken verliezen slechts een deel van het blad.
De bloemen, zowel de mannelijke als de vrouwelijke groeien aan dezelfde boom.
De basis van vrouwelijke bloem bestaat uit een napje. Dit napje groeit later uit en bevat dan de eikel.
Gunstig voor vogels en insecten in de tuin
Halverwege de herfst vallen de rijp geworden eikels van de bomen. Dankzij onder meer de dieren die een wintervoorraad aanleggen en niet meer weten waar, groeien er nieuwe bomen uit de verstopte voedzame eikels. Ook door bijvoorbeeld Vlaamse gaaien bestaat er een kans dat de zomereik spontaan in de tuin groeit.
De boom heeft in eerste instantie geen haast om te groeien. De eerste vier jaar zal het niet meer zijn dan een struik. Daarna komt de groei enthousiast op gang. De stam wordt dik en hij zal binnen enkele jaren, enkele meters de hoogte in schieten. Na deze groeispurt blijft de boom gestaag in omvang en hoogte toenemen. De grote boom heeft rondom ruimte nodig en is daarom niet geschikt voor de kleinere tuin. Mocht u deze eik in een kleine tuin hebben, dan zult u er evengoed een jaar of tien plezier van hebben. Om de boom daarna nog te behouden zal hij gesnoeid kunnen worden, maar dat wordt qua schoonheid niet aangeraden. De boom inkorten is een betere optie. De heester die dan ontstaat zal een levendige aanvulling op uw tuin zijn. Vogels en insecten zullen blij gebruikmaken van wat de levendige heester hen te bieden heeft.
Vanaf 55,70
Zomerlinde
Tilia platyphyllos
Met zijn hoogte tot wel 40 meter, hartvormige bladeren en zoetgeurende, gele bloemen in de zomer is de zomerlinde een opvallende en imposante verschijning. Niet voor niets is deze boom dan ook vaak terug te vinden in straten, lanen en parken. Maar ook in uw tuin zal hij een echte blikvanger zijn. U kunt hem als alleenstaande boom planten, maar ook als leilinde is hij heel geschikt.
Herkomst
De zomerlinde, in het Latijn tilia platyphyllos of tilia grandifolia (grootbladige linde), behoort tot de familie van Malvaceae (kaasjeskruidfamilie). De naam “tilia” stamt mogelijk van het Griekse woord (p)tilon (vleugel). “Platyphyllos” betekent “met brede bladen”. Van nature komt de tilia platyphyllos vooral voor in West-, Midden-, en Zuid-Europa en in Zuidwest-Azië. Al in de tijd van de Kelten en Germanen werd de lindeboom als heilig beschouwd en gold hij als beschermer van huizen, bronnen en kerken. Het hartvormige blad stond symbool voor de liefde en de bloesem voor vruchtbaarheid.
Kenmerken en onderhoud
De zomerlinde is een zeer grote, inheemse loofboom. Hij groeit snel en kan een hoogte bereiken van 30-40 meter. De boom heeft een zware stam met grijze schors. Op latere leeftijd krijgt de bast fijne scheuren en groeven. Op relatief geringe hoogte groeien zware zijtakken aan de stam. Deze lindesoort heeft een breed eironde tot ronde kroon, die tot ongeveer 25 meter breed kan worden. Jonge twijgen zijn donzig behaard en roodbruin gekleurd.
Kenmerkend zijn de grote bladeren, ze zijn hartvormig tot bijna rond en worden 8-12 cm lang. De bladrand is scherp gezaagd. De bovenkant van het blad is donkergroen, de onderkant is lichter van kleur en zacht behaard, evenals de bladsteel. In de nerfoksels groeien witte toefjes haar. De zomerlinde komt eerder in blad dan andere lindesoorten. In juni en juli bloeit de boom met geelwitte, sterk geurende bloemen in afhangende tuilen. Na de bloei krijgt hij kleine, behaarde nootjes die vaak tot in de winter aan de boom blijven. In de herfst kleuren de bladeren geel.
Bijzonder aan de zomerlinde is het bijna onbeperkte vermogen tot groei en herstel van stam en takken. Daardoor kan de boom zeer oud worden. Hij stelt weinig eisen aan de grondsoort en staat het liefste op een zonnige tot licht beschaduwde plek. Plaats hem liever niet in of bij verharding. De tilia platyphyllos is een zeer winterharde boomsoort.
Deze lindeboom is gemakkelijk te onderhouden. U hoeft hem slechts eenmaal per jaar te snoeien om de vorm te behouden en de stam vrij te houden van uitlopers. Dit kan het beste in juni gebeuren. Gebruikt u de boom als leilinde, dan hebt u de eerste jaren een speciaal frame nodig om de takken te geleiden. Snoei de leilinde jaarlijks en het liefst in de wintermaanden, wanneer de boom helemaal in rust is en geen bladeren heeft. De zomerlinde is gevoelig voor lindebladluis. Voor de boom geen probleem, maar de plakkerige honingdauw afkomstig van de luizen kan overlast geven.
Biodiversiteit
Wanneer u houdt van dieren in uw tuin is de zomerlinde een uitstekende keus. Bijen komen af op de geurende bloemen met nectar en stuifmeel. Ook vlinders en lieveheersbeestjes voelen zich thuis op de boom. Met een linde in uw tuin geniet u bovendien van diverse vogelsoorten (zoals huismus, specht en boomklever) en zoogdieren (eekhoorn) die de boom als voedselbron en nestplaats gebruiken. Kortom, deze boom is een aanwinst in uw tuin om de biodiversiteit te verhogen.
Vanaf 62,80
Zuilvormige Witte Paardenkastanje
Aesculus hippocastanum 'Pyramidalis'
De Aesculus hippocastanum 'Pyramidalis' oftewel de Zuilvormige Witte Paardenkastanje is de bekendste en mooiste van de grote bloeiende bomen. De statige piramidevorm van volgroeide bomen wordt in de bloeitijd opgesierd met grote, opvallende, rechtopstaande crème bloempluimen die op de takken staan. De boom stelt niet veel eisen aan de grondsoort daarom ziet u deze statige boom veel in brede straten, lanen, begraafplaatsen, pleinen, groenstroken en plantsoenen. Ieder zichzelf respecterend park zou een groep decoratieve Zuilvormige Witte paardenkastanjes moeten hebben. Vooral in de herfst is de boom gewild bij kinderen, die van de kastanjes leuke beestjes kunnen maken. Vroeger werd deze winterharde boom langs weilanden geplaatst voor schaduw voor het vee.
Boom en blad Zuilvormige Witte Paardenkastanje
De witte kastanje komt oorspronkelijk uit Klein-Azië en de Balkan en is een lid van de zeepboomfamilie. In de Hortus Botanicus van Leiden werd in 1608 de eerste Nederlandse wilde kastanje geplant. Deze kastanjeboom heeft een paar volksnamen zoals wilde kastanje, paardenkastanje en witte kastanje. De Latijnse benaming voor de Zuilvormige Witte Paardenkastanje is: Aesculus hippocastanum 'Pyramidalis'. Zowel de Nederlandse als de Latijnse naam zijn logisch, want deze opvallende boom heeft een piramidevorm met een kegelvormige kroon. De onderste takken kunnen twee tot drie meter breed worden. Indien u de boom in uw tuin wilt plaatsen, houdt u er dan rekening mee dat de boom zes meter breed kan worden en de hoogte van deze volwassen kastanjeboom ligt gemiddeld tussen de 20 en 25 meter. De eerste tien jaren van zijn leven groeit hij een meter per jaar, daarna gaat het langzamer. De schors is bij jonge bomen glad en bruin. Naarmate de Zuilvormige Witte Paardenkastanje ouder wordt scheurt de bast en het schors draait in lijsten rechtsom naar boven. Het hout van deze boom heeft weinig brandwaarde, bewaart slecht en als stookhout ongeschikt.
In het voorjaar krijgen de takken kleverige bladknoppen. Daaruit verschijnen zachtbruine behaarde wollige blaadjes. De volgroeide bladeren zijn ongeveer 20cm lang en handvormig met vijf tot zeven vingers. In de herfst kleuren de randen en de nerven geel naar roodbruin. Alles tussen de nerven en randen blijft nog lang groen.
Bloem en vrucht Aesculus hippocastanum 'Pyramidalis'
De Zuilvormige Witte Paardenkastanje is het meest bekend om zijn uitbundige bloeiwijze aan de buitenkant van de boomkroon. Tussen april en juni krijgt iedere tak een rechtopstaande pluim van 20 cm hoog, ook wel kaars genoemd. Zo'n pluim bestaat uit honderden crèmekleurige bloemetjes. Als je dichtbij kijkt zie je dat de macule, het honingmerk voor bijen, van geel naar rood in het centrum verloopt. De heerlijke geur trekt insecten aan. Uiteindelijk richting september zullen deze bloemen kastanjes geworden zijn. De bolster is knalgroen en heeft stekels. In de bolster zit vaak één ronde kastanje, maar ook twee of drie kastanjes komt voor. Paarden en vee vinden de kastanjes lekker . Deze vrucht is voor de mens erg bitter en licht giftig, maar ze wordt wel gebruik voor zeep en genezing. Oud bijgeloof zegt: doe een kastanje in je broekzak en je jicht verdwijnt.
Vanaf 62,30
9/10 (1600+ beoordelingen)- Rechtstreeks uit de Kwekerij
- Accessoires direct meebestellen
- Eigen Bezorgdienst
- Hele jaar door leverbaar
- Aanplanten mogelijk
- Bezoek de kwekerij!
- Ervaren familiebedrijf
9/10 (1600+ beoordelingen)
Website: Van Suilichem Online BV
- Leibomen
- Lei Fruitbomen
- Groenblijvende leibomen
- Laanbomen
- Groenblijvende bomen
- Sierbomen
- Dakbomen
- Bolbomen
- Zuilbomen
- Treurbomen
- Speciale vormbomen
- Meerstammig
- Appelbomen
- Kersenbomen
- Pruimenbomen
- Perenbomen
- Sierheesters
- Kant-en-klaar hagen
- Beukenhaag
- Haagplanten
- Borderpakketten
- Borderplanten
- Bodembedekkers
- Hortensia
- Siergrassen
- Water geven
- Accessoires